Haftanın haberi, Amerika Birleşik Devletleri Kongresi'nin önemli bir güvenlik paketini onaylamasıydı. çiftçilere sübvansiyonlarTüm sektörü etkileyen ciddi mali kriz karşısında likidite enjekte etme hedefiyle. Sorun şuradan kaynaklanıyor: uluslararası fiyatlarda düşüş Başlıca tarım ürünleri arasında yer alan ve 2022'den bu yana devam eden iklim sorunlarıson kampanyada zayıflatılmış olmasına rağmen.
Kuzey Amerika tarımında uzman olan kamu tarım muhasebecisi Paul Neiffer, bu miktarları tahmin etti. hektar başına ödeme Hükümlere ilişkin bilginize dayalı olarak Ekonomik Yaralanma Yardımı programı aracılığıyla. Evet tamam USDA son hesaplamaları yapacakNeiffer'in tahminlerine göre üreticilere yapılacak ödemeler şöyle görünecek (hektar başına): Mısır 107$; Soya fasulyesi 75 dolar; Buğday 78 dolar; Pamuk 210$; Pirinç 175 dolar.
Neiffer, “Sonuç olarak sisteme otomatik olarak 10 milyar dolarlık ek likidite enjekte edildi” dedi. Kuraklık, orman yangınları, kasırgalar gibi felaketlerle karşı karşıya kalan çiftçilere 2023 için yaklaşık 10 milyar dolar, 2024 için de 10 milyar dolar daha tahsis edilecek.
Bu 20 milyar doların 2 milyar doları otomatik olarak hayvancılığa ayrıldı ve ayrıca ormancılık ve arılar vb. için başka istisnalar da var, ama bu yaklaşık Önümüzdeki üç ila dört ay içinde tarım ekonomisine 30 milyar dolar daha enjekte edilecek”. Bunlar ektir çünkü ÇİFTLİK yasası 2024 yılına kadar her faaliyetin gereksinimlerine göre dağıtılmak üzere fiyatlar ve aile başına doğrudan ödemeler yoluyla 200.000 milyon dolarlık yardım öngörmüştür. Bunlar yeterli değildi.
Karşılaştırmalar iğrenç… Ama çarpıcı bir tesadüf var: Yönettiği bütçe Arjantin hükümeti ihracat vergileri için aynı rakam olan 10 milyar doları toplamayı umuyor. Temel olarak tarımdan geliyorlar. Ve kimse şu kavrama başvuramaz: “aşırı atış” Bu, doların birdenbire 4'e 1'e yükseldiği 2002 krizinde ortaya atılmıştı. Lousteau'nun argümanı mobil stopajlarla da kullanılamaz. fiyat karmaşası.
Dünyada Fiyatlar düştü ama Arjantin'de dolar da düştü. Öte yandan soya fasulyesinde yüzde 33, diğer mahsullerde ise yüzde 12 oranında stopaj ödeniyor. Ayrıca, girdi maliyetlerinde önemli bir düşüş artık beklenemez, çünkü bu sübvansiyonlarla ekim niyetleri Amerika Birleşik Devletleri'nin tarım haritası boyunca yüksek kalacaktır.
biliniyor ki Arjantin hükümetinin gündeminde stopaj konusu var (bkz. sayfa 2). Birkaç hafta öncesine kadar, iyi mali performansın büyüsüne kapılan resmi liderliğin, konuyu ele alma konusunda kesinlikle inatçı olduğu görülüyordu. Sendikaların sabrı vardı ve üreticiler, iyi hasada ve yoğun kampanyaya umut verici bir başlangıç olmasına rağmen rakamlar kırmızı renkteydi ve üreticilerin güçlü baskısını hissediyorlardı. Ancak Fiyat fiyaskosu tüm faaliyetlerde ve bölgelerde kırmızı rakamlara neden oluyor.
Burada kimse Avrupa ya da Kuzey Amerika tarzı sübvansiyonlar talep etmiyor. İkinci Pampas Devrimi'nin teknolojisinin sonucu olarak elde edilen olağanüstü rekabet gücü (cömertçe bahsettiğiniz için teşekkür ederiz Pablo Gerchunoff), artan fiziksel performans temelinde hayatta kalmayı mümkün kıldı. Ancak her şeyin bir sınırı vardır. Eğer hükümet fazlalığın tamamını ele geçirirse (ve hatta daha fazlasını, çünkü sonuç ne olursa olsun daima topluyor), sistem krize giriyor.
Bu şu anda oluyor, el freni çekili ve yatırım yapma isteği çok az. “Temizlenene kadar eyeri çıkarın” tavrıdır. Bir ışık göstermenin zamanı geldi.
Kuzey Amerika tarımında uzman olan kamu tarım muhasebecisi Paul Neiffer, bu miktarları tahmin etti. hektar başına ödeme Hükümlere ilişkin bilginize dayalı olarak Ekonomik Yaralanma Yardımı programı aracılığıyla. Evet tamam USDA son hesaplamaları yapacakNeiffer'in tahminlerine göre üreticilere yapılacak ödemeler şöyle görünecek (hektar başına): Mısır 107$; Soya fasulyesi 75 dolar; Buğday 78 dolar; Pamuk 210$; Pirinç 175 dolar.
Neiffer, “Sonuç olarak sisteme otomatik olarak 10 milyar dolarlık ek likidite enjekte edildi” dedi. Kuraklık, orman yangınları, kasırgalar gibi felaketlerle karşı karşıya kalan çiftçilere 2023 için yaklaşık 10 milyar dolar, 2024 için de 10 milyar dolar daha tahsis edilecek.
Bu 20 milyar doların 2 milyar doları otomatik olarak hayvancılığa ayrıldı ve ayrıca ormancılık ve arılar vb. için başka istisnalar da var, ama bu yaklaşık Önümüzdeki üç ila dört ay içinde tarım ekonomisine 30 milyar dolar daha enjekte edilecek”. Bunlar ektir çünkü ÇİFTLİK yasası 2024 yılına kadar her faaliyetin gereksinimlerine göre dağıtılmak üzere fiyatlar ve aile başına doğrudan ödemeler yoluyla 200.000 milyon dolarlık yardım öngörmüştür. Bunlar yeterli değildi.
Karşılaştırmalar iğrenç… Ama çarpıcı bir tesadüf var: Yönettiği bütçe Arjantin hükümeti ihracat vergileri için aynı rakam olan 10 milyar doları toplamayı umuyor. Temel olarak tarımdan geliyorlar. Ve kimse şu kavrama başvuramaz: “aşırı atış” Bu, doların birdenbire 4'e 1'e yükseldiği 2002 krizinde ortaya atılmıştı. Lousteau'nun argümanı mobil stopajlarla da kullanılamaz. fiyat karmaşası.
Dünyada Fiyatlar düştü ama Arjantin'de dolar da düştü. Öte yandan soya fasulyesinde yüzde 33, diğer mahsullerde ise yüzde 12 oranında stopaj ödeniyor. Ayrıca, girdi maliyetlerinde önemli bir düşüş artık beklenemez, çünkü bu sübvansiyonlarla ekim niyetleri Amerika Birleşik Devletleri'nin tarım haritası boyunca yüksek kalacaktır.
biliniyor ki Arjantin hükümetinin gündeminde stopaj konusu var (bkz. sayfa 2). Birkaç hafta öncesine kadar, iyi mali performansın büyüsüne kapılan resmi liderliğin, konuyu ele alma konusunda kesinlikle inatçı olduğu görülüyordu. Sendikaların sabrı vardı ve üreticiler, iyi hasada ve yoğun kampanyaya umut verici bir başlangıç olmasına rağmen rakamlar kırmızı renkteydi ve üreticilerin güçlü baskısını hissediyorlardı. Ancak Fiyat fiyaskosu tüm faaliyetlerde ve bölgelerde kırmızı rakamlara neden oluyor.
Burada kimse Avrupa ya da Kuzey Amerika tarzı sübvansiyonlar talep etmiyor. İkinci Pampas Devrimi'nin teknolojisinin sonucu olarak elde edilen olağanüstü rekabet gücü (cömertçe bahsettiğiniz için teşekkür ederiz Pablo Gerchunoff), artan fiziksel performans temelinde hayatta kalmayı mümkün kıldı. Ancak her şeyin bir sınırı vardır. Eğer hükümet fazlalığın tamamını ele geçirirse (ve hatta daha fazlasını, çünkü sonuç ne olursa olsun daima topluyor), sistem krize giriyor.
Bu şu anda oluyor, el freni çekili ve yatırım yapma isteği çok az. “Temizlenene kadar eyeri çıkarın” tavrıdır. Bir ışık göstermenin zamanı geldi.