Süt çiftçilerinin çocukları ve torunları için süt ürünleri, keyif aldıkları ve geliştirmeye çalıştıkları bir miras ve aktivitedir. 1970'li yıllarda süt endüstrisine başlayan bir ailenin dördüncü kuşağındandırlar. Vignaud Kolonisi, San Justo bölgesi, Córdoba'nın kuzeydoğusunda. İnekleri yoğunlaştırıyorlar yedi pastoral süt çiftliğiBu yıl hizmete açılan, yemleme yolları ve alçak hatlı ve hızlı çıkışlı sağım sistemi ile halen tek bir üretimde üretim yaptıkları, burada biraz konsantre olmalarını sağlayacak. 2000 inek.
Andrew (48) ve Javier Bossio (51) bu yıl devam eden projesi olan mandıra çiftliğini sergileyen bir aile şirketi olan Fortezza SA'yı oluşturuyor Dört Ceibo, San Francisco, Córdoba'daki Todo Láctea sergisi vesilesiyle düzenlenen Süt Ürünleri Turunda. Buna ek olarak, çoğunlukla kiralanan tarlalarda kısmen mandıra yemi sağlamak için tarım yapıyorlar, tüketim için besi hayvanı olarak sattıkları Holando buzağılarını besledikleri bir besihaneleri var ve diğer ortaklarla birlikte bir süt ürünleri KOBİ'si oluşturuyorlar.
Yeni mandıra Şubat ayında açıldı ve şirketin sahip olduğu yedi inekten ikisi, toplam 650 inek, bunların 430'u sağım aşamasındaydı. Sağım ekipmanı ve bekleme ağıllarının hemen yanında ve ayrı ayrı, tamamı kapalı alanda, 70×35 metrelik bir barakada yemleme yolu (kuru park) var ve üç tane daha yapmayı planlıyorlar. Hepsi çatılı olacak ve orijinal süt çiftliklerindeki tüm inekler burada yoğunlaşacak.
Andrés, büyükbabasının 70'li yıllarda mevcut süt çiftliğinin önünde bir tarla satın almaya başladığını ve birkaç aile ortaklığından sonra 200 ila 250 süt ineğinin bulunduğu dokuz süt çiftliğine sahip olduklarını söylüyor. “Amaç, küçük mandıra çiftliklerini kapatıp, daha iyi teknolojiyle ve operasyonu basitleştirerek daha fazla sayıda ineği sağabileceğimiz bir çiftlik inşa ederek her şeyi yoğunlaştırmaya çalışmaktı” dedi.
Andrés ve Javier Bossio modern tesislerinde.
Geri kalan beş süt çiftliğinde hâlâ yaklaşık 1.400 inek bulunuyor ve bunlar ikinci besleme caddesi inşa edildiğinde Colonia Vignaud'a ulaşacak. Üretici, “Sınırlama, 650/700'e kadar süt veren ineği destekleyen mevcut yoldur” diye açıkladı. Bu cadde altı metre genişliğinde ve ayrıca ineklerin yemek için durduğu her iki tarafta dört metrelik çimento yol var.
Emziren inekler için planlanan üç caddenin yanı sıra kuru inekler için bir yol ve arazinin halihazırda hazırlandığı ve yükseltildiği ilgili barakaları tamamlamak için iki sokak ve yolların daha inşa edilmesi gerekiyor. “Eğer her şey yolunda giderse yılsonuna doğru ikinci piste başlamalıyız. Buradaki fikir, gelecekte izlerin kapatılması ve ineklerin sıcak, kuru ve rahat bir yatak sisteminde yaşaması,” diye belirtti Andrés. Çatılı her bir ray 600 ila 800 ineği idare edebiliyordu. Ayrıca süt çiftliklerinde genel olarak rasyon israfının yüzde 5 ile 20 arasında olduğu durumlarda bu sistem yemden en az yüzde 5 tasarruf sağlar.
Sağım ekipmanının açık ve kapalı aralıkları hızlı çıkışlıdır.
Güçlü nedenler
Andrés, “Süt ürünleri bizim için bir yaşam biçimidir, her şeyin başladığı omurgadır, Javier'le hemen aile işine entegre olduk çünkü bundan hoşlandık,” diye değerlendirdi Andrés. 19 yaşında silero ve mikser işçisi olarak işe başlayan ve daha sonra kendini yemeğe adayan Javier, “iyi ya da kötü zaman geçirmesine bakmaksızın” her gün mandıradan keyif alıyor. Kendisinin de ifade ettiği gibi: “Bir sorunum olduğunda sahaya çıkıyorum ve o sorun ortadan kalkıyor.”
Aile mirasının ve mandıra sevgisinin üstesinden gelen Bossios'u yeni mandıra çiftliği projesini üstlenmeye iten iki güçlü neden vardı: yağmur ve çamur. Andrés, “Kendimi her zaman üremeye adadım ve ne zaman yağmur yağsa ve inekleri ayırsak hiçbir şey yapamıyorduk” dedi. “Bir gün dedim ki: Her iş yapmamız gerektiğinde ıslanmak istemiyorum, çatı yapıldı ve besleyiciler besleme yolları olarak değiştirildi” dedi.
Javier de aynı anlamda şunları itiraf etti: “Çamurla ilgili bir sorunum var. 2016 yılında inekleri, çivilenmiş mikserleri ve bozuk kamyonları görünce çok kötü zamanlar geçirdim. Hayvanları besleyemedik. Bunu Javier'le konuştuk ve dedik ki: bu artık yok. Herşeyi bu böceklere borçluyuz ve onlar güzel bir yerde olmayı hak ediyorlar. Buradaki fikir, sadece yağmur için değil, tüm kortların kapatılmasıdır. Bu yaz hayvanların güneşte nasıl öldüğünü görmek üzücüydü” diye hatırladı.
Javier Bossio.
Mandırayı Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri, Meksika ve Şili gibi diğer ülkelerde gördüklerini uygulayarak ve sistemlerine en uygun olanı alarak inşa ettiler. Andrés, “Hızlı çıkışlı, çift alçak hatlı ve her şeyi tek bir barakada çalıştırabilecek bir makine kurma fikriyle geldik” diye açıkladı. Hızlı çıkış, ineklerin 90 derece açıda konumlandığını gösteriyor. çukurun her iki yanında, başları bir korkuluk veya durak içinde olacak şekilde sağım sonunda o korkuluk kaldırılır, inekler serbest bırakılır, hep birlikte ayrılırlar ve mandıranın boşaltılmasında zaman kazanılır, sağım yapılabilir. Saatte 300.
GEA markalı ekipman, her tarafta 30 ineğin sağılmasına olanak tanıyan barakalarda en büyük teknolojik entegrasyona sahiptir. Çift alçak hat, aynı anda 60 ineğin sağılmasına olanak tanır, çünkü meme kapları her zaman ineği bekler, tam tersi olmaz. Dezavantajı ise çift ekipmanın ilk yatırımın neredeyse iki katına çıkarılmasını gerektirmesidir, ancak bakımı robot veya karuselden daha ucuzdur.
Çift alçak hat, meme başlıkları her zaman ineği beklediğinden, tam tersi değil, 60 ineğin aynı anda sağılmasına olanak tanır.
“Robot yerine hızlı çıkış sistemini tercih ettiler çünkü dağınık altı veya yedi süt çiftliğinden 2.000 ineğin sağılması gerekiyordu. Bu rodeoya uyum sağlayan bir sistem bulmamız gerekiyordu” dedi mandıra çiftçisi. Robot, daha fazla baraka inşa etmeyi içeriyordu ve sağım yapan mevcut 450 inek için 20 robota ihtiyaç duyuldu; bu, hızlı çıkış ekipmanıyla yapılan yatırımın beş katı kadar bir yatırımdı. Karşılaştırmalı olarak, “1.000 ineğe karşılık 40 inişli bir calesita mandırası 2 yıl kadar kısaydı ve iki yılın tamamlanması gerekiyordu” diye açıkladı. Ayrıca 80 damlalık calesita mandırası, sağım makinesine yapılan yatırımın ve kurulu boşlukların iki katına çıkması anlamına geliyordu. Andrés, “Amerika Birleşik Devletleri'nde 2.000'den fazla ineğin bulunduğu atlıkarınca mandırasını kullanıyorlar, aksi takdirde mandıradan hızlı bir şekilde çıkış yapmayı düşünüyorlar” dedi.
Yatırım ve krediler
Bu sistemin tercihi, çok daha büyük bir yatırımı karşılayacak kredilerin bulunmamasından kaynaklanıyordu. Yatırımın yarısı ile aynı sayıda ineği sağmayı ve büyümeyi karşılayamadıkları için son yıllarda olduğu gibi düve satmayı bırakmayı başardılar.
Yatırımın tamamı (baraka, sağım ekipmanı, duraklar, ağıllar, hafriyat işleri ve yol) yaklaşık 1,5 milyon dolar olup, projeyi tamamlamak için halihazırda yatırılandan biraz daha büyük bir miktara ihtiyaç duyulmaktadır. “Yüzde 25 ila 30'unu krediyle, geri kalanını ise özgür irademizle kazandık. Bu projelere banka finansmanı sağlanamadığı için kredi yoksa yatırıma başlamak çok zor. Birçok kişi ineklere ihtiyaçları olanı veremedikleri için faaliyetten ayrıldı” diye belirtti Andrés.
Ve şunu ekledi: “Bu pistin çatısını kaplamak 1 milyon dolar değerinde ve bunun için herhangi bir kredi yok. Ama helikopter alacaksam değeri aynı ve Claas bana ödemeyi altı ayda bir taksitlerle 6 yıl içinde veriyor. Kulübedeki adam bana altı yıl veremez ve işte her şey burada sıkışıp kalıyor. Mevcut finansman çok kısa. Andrés, “Bir kredi alıp beş yıl içinde geri ödeyemeyiz” dedi. Bu arada Javier şunları söyledi: “Yavaş ilerliyoruz ve buna kötü iklim de ekleniyor; süpermarkette sütün pahalı olması nedeniyle mandıralarda her zaman ucuz olan sütün de ucuz olması gerektiğini anlamayan ve buna inanan hükümetler. İnsanların cebine doğru düzgün para koymazsanız her şey pahalı olur” diye vurguladı tüketiciyi düşünerek.
Andrés Bossio.
Henüz yeni ekipmana uyum aşamasında olan Bossio süt çiftliği, yakında üçe çıkarma düşüncesiyle günde iki sağım yapıyor. Kıskançlığı, sağlık sorunlarını ve yemek saatleri gibi gıda yönetimi sorunlarını tespit etmelerine olanak tanıyan tasmalar aracılığıyla elektronik kimlik doğrulamayı kullanıyorlar. Ayrıca geviş getirme, yemleme süresi ve sağım başına süt üretimini izleyin.
“Tüm mandıra çiftlikleri arasında, inek başına yıllık ortalama 28 ila 29 litreye sahibiz ve bu mandıra ile amaç, inek başına yılda 2 veya 3 litre daha fazla kazanmaktır, çünkü diyetler çok daha istikrarlı olacak ve İneğin mümkün olan en istikrarlı işkembeye sahip olması için süt ürünlerini daha iyi yönetebileceğiz. Çatıyla birlikte 40 litrelik bir zirveye ve ortalama 35 ila 36 litrelik bir hacme sahip olabileceğiz çünkü genetik oradadır,” diye öngörüde bulundu Andrés.
Besi yeri ve tarım
“Süt çiftliklerine paralel olarak sürekli tarım ve hayvancılıkla çalışıyoruz. Besi hayvanları neredeyse mandıra çiftliğine bağlı çünkü dişiler her zaman büyütülüyor ve mandıra çiftliğine geri dönüyor ve Holando erkekleri de bölgedeki üreticilerden satın alınan ve onları 150'ye kadar yetiştiren hayvanların bulunduğu bir besi çiftliğine gidiyor. 180 kiloya kadar ”dedi Javier. Orada iç tüketim için hayvan olarak işleniyorlar ve çoğu mezbahalara veya yerel bir mezbahaya satılıyor.
Tarım, kendi makineleriyle, yaklaşık 1000'i kendilerine ait olmak üzere, yaklaşık 3.500 ila 4.000 hektar alanda yapılmaktadır. Dengeli gıda olarak mandıralara giden mısır ve ekspeller veya soya unuyla takas edilen soya fasulyesi yetiştiriyorlar, ancak bu tahılların satışı et veya süt ürünlerinin daha az karlı olduğu zamanlarda işi çeşitlendirmelerine olanak tanıyor.
Tarımın yüzde 80'i Ceres, Santa Fe bölgesinde, geri kalanı ise Colonia Vignaud'da yapılıyor. Çok yakınlarda ayrıca bir başka kuru dengeleme tesisinin ve mısır ve farklı silaj türlerine yönelik gıda hücrelerinin eklendiği bir silo tesisi de var. İneklere günde iki kez erzak veriliyor ve günde üç kez hayvanlara süpürülüyor.
Diyet mısır silajı, yonca samanı, doğranmış yonca, soya fasulyesi kabukları, pamuk, soya unu veya ekspeller, mısır tanesi, süzüntü (peynirden elde edilen peynir altı suyu proteini) ve mineral takviyelerini içerir. Bu yıl, guachera gibi yeni süt çiftliğinde merkezileştirilmiş bir sektör olan buzağılama öncesi ineklere sorgum silajı vermeye başladılar.
“İyi bir şey yapıldı”
Bossio ailesinin geçmişi son yıllarda mandırayı aşmış ve dikey olarak endüstriyel süt ürünleri KOBİ'sine entegre olmuştur. Andrés, “Amcamların ve Morteros bölgesinden diğer dört üreticinin bir araya gelip işi büyütmeye çalışması fikriydi” dedi. Büyükbabası SanCor'un kurucu ortaklarından biriydi ve Colonia Vignaud'daki El Alba kooperatifinin başkanı olan babası da bu süt ürünleri şirketine entegre olmuştu.
2010 yılı civarında, SanCor'un dağıttıkları sütün parasını ödemede zorluklarla karşı karşıya kalan Bossios, sonunda kooperatifin yerinde üretime alternatif düşünmesinden vazgeçti. Önce bir süt havuzu kurdular, sonra bir peynir fabrikası düşündüler ve sonunda peynir ve diğer ürünleri üreten ve göndericilerine süt katıları, yağlar ve proteinler için ödeme yapan bir süt işletmesi olan Lactear'ı kurdular.
“En çok hoşuma giden şey ineklerde kaydettiğimiz ilerlemeyi görmek. Günde 16 litre süt sağmaya başladık ve görüyoruz ki 40 litreye düştüğümüz günler de var, bu 15 yıl önce hayal bile edilemeyecek bir rakam. Çok fazla iş ve çok fazla yatırım vardı. İneklerin arasında dolaşmak, onları aynı tür, tarz ve kalitede görmek bizi çok gururlandırıyor. Bu ruhunuza iyi geliyor, çünkü iyi bir şey yapıldığını ve şu anda sahip olduğumuz şeyi başardığımızı görüyoruz,” diye ifade etti Andrés gururla.
Andrew (48) ve Javier Bossio (51) bu yıl devam eden projesi olan mandıra çiftliğini sergileyen bir aile şirketi olan Fortezza SA'yı oluşturuyor Dört Ceibo, San Francisco, Córdoba'daki Todo Láctea sergisi vesilesiyle düzenlenen Süt Ürünleri Turunda. Buna ek olarak, çoğunlukla kiralanan tarlalarda kısmen mandıra yemi sağlamak için tarım yapıyorlar, tüketim için besi hayvanı olarak sattıkları Holando buzağılarını besledikleri bir besihaneleri var ve diğer ortaklarla birlikte bir süt ürünleri KOBİ'si oluşturuyorlar.
Yeni mandıra Şubat ayında açıldı ve şirketin sahip olduğu yedi inekten ikisi, toplam 650 inek, bunların 430'u sağım aşamasındaydı. Sağım ekipmanı ve bekleme ağıllarının hemen yanında ve ayrı ayrı, tamamı kapalı alanda, 70×35 metrelik bir barakada yemleme yolu (kuru park) var ve üç tane daha yapmayı planlıyorlar. Hepsi çatılı olacak ve orijinal süt çiftliklerindeki tüm inekler burada yoğunlaşacak.
Andrés, büyükbabasının 70'li yıllarda mevcut süt çiftliğinin önünde bir tarla satın almaya başladığını ve birkaç aile ortaklığından sonra 200 ila 250 süt ineğinin bulunduğu dokuz süt çiftliğine sahip olduklarını söylüyor. “Amaç, küçük mandıra çiftliklerini kapatıp, daha iyi teknolojiyle ve operasyonu basitleştirerek daha fazla sayıda ineği sağabileceğimiz bir çiftlik inşa ederek her şeyi yoğunlaştırmaya çalışmaktı” dedi.
Andrés ve Javier Bossio modern tesislerinde.
Geri kalan beş süt çiftliğinde hâlâ yaklaşık 1.400 inek bulunuyor ve bunlar ikinci besleme caddesi inşa edildiğinde Colonia Vignaud'a ulaşacak. Üretici, “Sınırlama, 650/700'e kadar süt veren ineği destekleyen mevcut yoldur” diye açıkladı. Bu cadde altı metre genişliğinde ve ayrıca ineklerin yemek için durduğu her iki tarafta dört metrelik çimento yol var.
Emziren inekler için planlanan üç caddenin yanı sıra kuru inekler için bir yol ve arazinin halihazırda hazırlandığı ve yükseltildiği ilgili barakaları tamamlamak için iki sokak ve yolların daha inşa edilmesi gerekiyor. “Eğer her şey yolunda giderse yılsonuna doğru ikinci piste başlamalıyız. Buradaki fikir, gelecekte izlerin kapatılması ve ineklerin sıcak, kuru ve rahat bir yatak sisteminde yaşaması,” diye belirtti Andrés. Çatılı her bir ray 600 ila 800 ineği idare edebiliyordu. Ayrıca süt çiftliklerinde genel olarak rasyon israfının yüzde 5 ile 20 arasında olduğu durumlarda bu sistem yemden en az yüzde 5 tasarruf sağlar.
Güçlü nedenler
Andrés, “Süt ürünleri bizim için bir yaşam biçimidir, her şeyin başladığı omurgadır, Javier'le hemen aile işine entegre olduk çünkü bundan hoşlandık,” diye değerlendirdi Andrés. 19 yaşında silero ve mikser işçisi olarak işe başlayan ve daha sonra kendini yemeğe adayan Javier, “iyi ya da kötü zaman geçirmesine bakmaksızın” her gün mandıradan keyif alıyor. Kendisinin de ifade ettiği gibi: “Bir sorunum olduğunda sahaya çıkıyorum ve o sorun ortadan kalkıyor.”
Aile mirasının ve mandıra sevgisinin üstesinden gelen Bossios'u yeni mandıra çiftliği projesini üstlenmeye iten iki güçlü neden vardı: yağmur ve çamur. Andrés, “Kendimi her zaman üremeye adadım ve ne zaman yağmur yağsa ve inekleri ayırsak hiçbir şey yapamıyorduk” dedi. “Bir gün dedim ki: Her iş yapmamız gerektiğinde ıslanmak istemiyorum, çatı yapıldı ve besleyiciler besleme yolları olarak değiştirildi” dedi.
Javier de aynı anlamda şunları itiraf etti: “Çamurla ilgili bir sorunum var. 2016 yılında inekleri, çivilenmiş mikserleri ve bozuk kamyonları görünce çok kötü zamanlar geçirdim. Hayvanları besleyemedik. Bunu Javier'le konuştuk ve dedik ki: bu artık yok. Herşeyi bu böceklere borçluyuz ve onlar güzel bir yerde olmayı hak ediyorlar. Buradaki fikir, sadece yağmur için değil, tüm kortların kapatılmasıdır. Bu yaz hayvanların güneşte nasıl öldüğünü görmek üzücüydü” diye hatırladı.
Mandırayı Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri, Meksika ve Şili gibi diğer ülkelerde gördüklerini uygulayarak ve sistemlerine en uygun olanı alarak inşa ettiler. Andrés, “Hızlı çıkışlı, çift alçak hatlı ve her şeyi tek bir barakada çalıştırabilecek bir makine kurma fikriyle geldik” diye açıkladı. Hızlı çıkış, ineklerin 90 derece açıda konumlandığını gösteriyor. çukurun her iki yanında, başları bir korkuluk veya durak içinde olacak şekilde sağım sonunda o korkuluk kaldırılır, inekler serbest bırakılır, hep birlikte ayrılırlar ve mandıranın boşaltılmasında zaman kazanılır, sağım yapılabilir. Saatte 300.
GEA markalı ekipman, her tarafta 30 ineğin sağılmasına olanak tanıyan barakalarda en büyük teknolojik entegrasyona sahiptir. Çift alçak hat, aynı anda 60 ineğin sağılmasına olanak tanır, çünkü meme kapları her zaman ineği bekler, tam tersi olmaz. Dezavantajı ise çift ekipmanın ilk yatırımın neredeyse iki katına çıkarılmasını gerektirmesidir, ancak bakımı robot veya karuselden daha ucuzdur.
“Robot yerine hızlı çıkış sistemini tercih ettiler çünkü dağınık altı veya yedi süt çiftliğinden 2.000 ineğin sağılması gerekiyordu. Bu rodeoya uyum sağlayan bir sistem bulmamız gerekiyordu” dedi mandıra çiftçisi. Robot, daha fazla baraka inşa etmeyi içeriyordu ve sağım yapan mevcut 450 inek için 20 robota ihtiyaç duyuldu; bu, hızlı çıkış ekipmanıyla yapılan yatırımın beş katı kadar bir yatırımdı. Karşılaştırmalı olarak, “1.000 ineğe karşılık 40 inişli bir calesita mandırası 2 yıl kadar kısaydı ve iki yılın tamamlanması gerekiyordu” diye açıkladı. Ayrıca 80 damlalık calesita mandırası, sağım makinesine yapılan yatırımın ve kurulu boşlukların iki katına çıkması anlamına geliyordu. Andrés, “Amerika Birleşik Devletleri'nde 2.000'den fazla ineğin bulunduğu atlıkarınca mandırasını kullanıyorlar, aksi takdirde mandıradan hızlı bir şekilde çıkış yapmayı düşünüyorlar” dedi.
Yatırım ve krediler
Bu sistemin tercihi, çok daha büyük bir yatırımı karşılayacak kredilerin bulunmamasından kaynaklanıyordu. Yatırımın yarısı ile aynı sayıda ineği sağmayı ve büyümeyi karşılayamadıkları için son yıllarda olduğu gibi düve satmayı bırakmayı başardılar.
Yatırımın tamamı (baraka, sağım ekipmanı, duraklar, ağıllar, hafriyat işleri ve yol) yaklaşık 1,5 milyon dolar olup, projeyi tamamlamak için halihazırda yatırılandan biraz daha büyük bir miktara ihtiyaç duyulmaktadır. “Yüzde 25 ila 30'unu krediyle, geri kalanını ise özgür irademizle kazandık. Bu projelere banka finansmanı sağlanamadığı için kredi yoksa yatırıma başlamak çok zor. Birçok kişi ineklere ihtiyaçları olanı veremedikleri için faaliyetten ayrıldı” diye belirtti Andrés.
Ve şunu ekledi: “Bu pistin çatısını kaplamak 1 milyon dolar değerinde ve bunun için herhangi bir kredi yok. Ama helikopter alacaksam değeri aynı ve Claas bana ödemeyi altı ayda bir taksitlerle 6 yıl içinde veriyor. Kulübedeki adam bana altı yıl veremez ve işte her şey burada sıkışıp kalıyor. Mevcut finansman çok kısa. Andrés, “Bir kredi alıp beş yıl içinde geri ödeyemeyiz” dedi. Bu arada Javier şunları söyledi: “Yavaş ilerliyoruz ve buna kötü iklim de ekleniyor; süpermarkette sütün pahalı olması nedeniyle mandıralarda her zaman ucuz olan sütün de ucuz olması gerektiğini anlamayan ve buna inanan hükümetler. İnsanların cebine doğru düzgün para koymazsanız her şey pahalı olur” diye vurguladı tüketiciyi düşünerek.
Henüz yeni ekipmana uyum aşamasında olan Bossio süt çiftliği, yakında üçe çıkarma düşüncesiyle günde iki sağım yapıyor. Kıskançlığı, sağlık sorunlarını ve yemek saatleri gibi gıda yönetimi sorunlarını tespit etmelerine olanak tanıyan tasmalar aracılığıyla elektronik kimlik doğrulamayı kullanıyorlar. Ayrıca geviş getirme, yemleme süresi ve sağım başına süt üretimini izleyin.
“Tüm mandıra çiftlikleri arasında, inek başına yıllık ortalama 28 ila 29 litreye sahibiz ve bu mandıra ile amaç, inek başına yılda 2 veya 3 litre daha fazla kazanmaktır, çünkü diyetler çok daha istikrarlı olacak ve İneğin mümkün olan en istikrarlı işkembeye sahip olması için süt ürünlerini daha iyi yönetebileceğiz. Çatıyla birlikte 40 litrelik bir zirveye ve ortalama 35 ila 36 litrelik bir hacme sahip olabileceğiz çünkü genetik oradadır,” diye öngörüde bulundu Andrés.
Besi yeri ve tarım
“Süt çiftliklerine paralel olarak sürekli tarım ve hayvancılıkla çalışıyoruz. Besi hayvanları neredeyse mandıra çiftliğine bağlı çünkü dişiler her zaman büyütülüyor ve mandıra çiftliğine geri dönüyor ve Holando erkekleri de bölgedeki üreticilerden satın alınan ve onları 150'ye kadar yetiştiren hayvanların bulunduğu bir besi çiftliğine gidiyor. 180 kiloya kadar ”dedi Javier. Orada iç tüketim için hayvan olarak işleniyorlar ve çoğu mezbahalara veya yerel bir mezbahaya satılıyor.
Tarım, kendi makineleriyle, yaklaşık 1000'i kendilerine ait olmak üzere, yaklaşık 3.500 ila 4.000 hektar alanda yapılmaktadır. Dengeli gıda olarak mandıralara giden mısır ve ekspeller veya soya unuyla takas edilen soya fasulyesi yetiştiriyorlar, ancak bu tahılların satışı et veya süt ürünlerinin daha az karlı olduğu zamanlarda işi çeşitlendirmelerine olanak tanıyor.
Tarımın yüzde 80'i Ceres, Santa Fe bölgesinde, geri kalanı ise Colonia Vignaud'da yapılıyor. Çok yakınlarda ayrıca bir başka kuru dengeleme tesisinin ve mısır ve farklı silaj türlerine yönelik gıda hücrelerinin eklendiği bir silo tesisi de var. İneklere günde iki kez erzak veriliyor ve günde üç kez hayvanlara süpürülüyor.
Diyet mısır silajı, yonca samanı, doğranmış yonca, soya fasulyesi kabukları, pamuk, soya unu veya ekspeller, mısır tanesi, süzüntü (peynirden elde edilen peynir altı suyu proteini) ve mineral takviyelerini içerir. Bu yıl, guachera gibi yeni süt çiftliğinde merkezileştirilmiş bir sektör olan buzağılama öncesi ineklere sorgum silajı vermeye başladılar.
“İyi bir şey yapıldı”
Bossio ailesinin geçmişi son yıllarda mandırayı aşmış ve dikey olarak endüstriyel süt ürünleri KOBİ'sine entegre olmuştur. Andrés, “Amcamların ve Morteros bölgesinden diğer dört üreticinin bir araya gelip işi büyütmeye çalışması fikriydi” dedi. Büyükbabası SanCor'un kurucu ortaklarından biriydi ve Colonia Vignaud'daki El Alba kooperatifinin başkanı olan babası da bu süt ürünleri şirketine entegre olmuştu.
2010 yılı civarında, SanCor'un dağıttıkları sütün parasını ödemede zorluklarla karşı karşıya kalan Bossios, sonunda kooperatifin yerinde üretime alternatif düşünmesinden vazgeçti. Önce bir süt havuzu kurdular, sonra bir peynir fabrikası düşündüler ve sonunda peynir ve diğer ürünleri üreten ve göndericilerine süt katıları, yağlar ve proteinler için ödeme yapan bir süt işletmesi olan Lactear'ı kurdular.
“En çok hoşuma giden şey ineklerde kaydettiğimiz ilerlemeyi görmek. Günde 16 litre süt sağmaya başladık ve görüyoruz ki 40 litreye düştüğümüz günler de var, bu 15 yıl önce hayal bile edilemeyecek bir rakam. Çok fazla iş ve çok fazla yatırım vardı. İneklerin arasında dolaşmak, onları aynı tür, tarz ve kalitede görmek bizi çok gururlandırıyor. Bu ruhunuza iyi geliyor, çünkü iyi bir şey yapıldığını ve şu anda sahip olduğumuz şeyi başardığımızı görüyoruz,” diye ifade etti Andrés gururla.