Siyasi kariyerine başladığından bu yana geçen beşinci kez, bugün Başkan Javier Milei, “Stopajlar” olarak bilinen ihracat haklarının azaltılmasını vaat etti. Dün, yarın Palermo kırsal sergisinin başladığı bölgede tanıştığı tarımsal kuruluşların dört temsilcisinden önce yaptı, şehirdeki kırsalın geleneksel örneği.
Toplantı anahtardı. Sektörde fırın çörekler için değil ve kırsal “bazlar”, soya üretiminin% 33'ünü ve mısırın% 12'sini alan bir gabela kalıcılığına artan sabırsızlık sergiliyor. Her iki durumda da, İhracat hakları 30 Haziran'da% 20 arttıgeçen Ocak ayında indirim setini kazandığında, üreticilerin satışlarını öngörme niyetine sahipti. Rezervasyonları karşılama ihtiyacı ile harekete geçti, deney sonuçlandı: İhracatçılar 3 milyar dolardan fazla rekor figür hazırladılar Haziran ayında.
İyi haber şu ki İyi bir hasatla karşı karşıyayız ve yurtdışında satılacak çok şey var, Ve bu arada hükümet büyük ulusal hesaplarda biraz sağlamlık gösterebildi. Sorun akıştır: Uluslararası fiyatların mevcut panoramasının önünde, bir sonraki soya fasulyesi kampanyası için% 33'lük retansiyonların geçerliliği çok ağır bir sırt çantasıdır ve somut bir üretim tehdidi vardır.
Ekonomistler arasında tarımsal teklifin düşük “fiyat esnekliği” konusunda oldukça genel bir fikir var. Düz terimlerle, Fikir şu ki, ne olursa olsun, üreticiler hala ekiyor. Ve bu nedenle yüksek bir vergi yükünün sürdürülmesi, para birimlerinin girişini etkilemeyecektir.
Gerçek bu inancı reddediyor. En somut örnek, makri deneyinin örneğidir. Başkanlığı üstlendiğinde, Aralık 2015'te soya fasulyesi, mısır ve buğday için mevcut seviyenin ihracat hakları vardı. Soya fasulyesinin 5 puanını azalttı ve mısır ve buğdayın elini kaldırdı. Sonuç: İki yıl içinde ikincisinin üretimi iki katına çıkarken, soya fasulyesi durgun kaldı.
Milei liderlere sektör için yaptığı her şeyi gösterdi. Bu doğru. Değişimin Sonu, uzun süredir iddia edilen bir önlemdir. Ayrıca, operasyonu karmaşıklaştıran ve daha pahalı hale getiren düzinelerce norm ve mekanizmanın deregülasyonu ve salınması. Ancak mevcut uluslararası fiyatlarda yer alan düşük karlılık karşısında ihracat haklarının ağırlığı belirleyicidir. Her şeyden önce, hem en yüksek işletme maliyetleri hem de daha düşük verimlere sahip olan limanlardan en uzak bölgeler için.
Hacı, stopajların üretim hacmini etkilemediği fikrine ek olarak, başka bir bitişik önyargı vardır: üreticiler gelir vergisinin ödenmesinden kaçınır. Bu mekanizma ile devlet güvenli bir şekilde toplanır. “Seni limanda bekliyorum”. İhracatçı, yükü serbest bırakan sevkiyat iznini almak için gümrük kutusundan geçmelidir.
Bir başka sık argüman, ihracat hakları sayesinde temel gıdaların fiyatındaki bir azalmanın elde edilmesidir. Fakat, Ekmek fiyatındaki buğday gibi temel bir ürün insidansı minimumdur. FADA Vakfı bunun%10'dan fazla olmadığını tahmin ediyor; Bir kilo tahıl 200 değerinde, kilo fırın daha ucuz 2000 maliyeti. Hilal veya bir pizza hamurunda buğday insidansından bahsetmiyorum.
Ama reddedilemeyecek Tüm kompleksin ödenen ihracat hakları ile üretilen korkunç mali gelir. 2 bin mısır ve buğdayın daha eklendiği 6 milyar dolardan fazla var. Mali dengenin her ne pahasına olursa olsun korumak için iyi olduğu bir hükümet için, Anahtar, daha fazla canillas kapatmak veya diğer taraftan telafi etmektir.
İkna olmalıydı Tespitlerin azaltılması /ortadan kaldırılması büyük bir ekim üretecektir, Bu, teknolojinin daha fazla kullanımına ek olarak, üretimde patlayıcı bir artışa neden olacaktır.
Toplantı anahtardı. Sektörde fırın çörekler için değil ve kırsal “bazlar”, soya üretiminin% 33'ünü ve mısırın% 12'sini alan bir gabela kalıcılığına artan sabırsızlık sergiliyor. Her iki durumda da, İhracat hakları 30 Haziran'da% 20 arttıgeçen Ocak ayında indirim setini kazandığında, üreticilerin satışlarını öngörme niyetine sahipti. Rezervasyonları karşılama ihtiyacı ile harekete geçti, deney sonuçlandı: İhracatçılar 3 milyar dolardan fazla rekor figür hazırladılar Haziran ayında.
İyi haber şu ki İyi bir hasatla karşı karşıyayız ve yurtdışında satılacak çok şey var, Ve bu arada hükümet büyük ulusal hesaplarda biraz sağlamlık gösterebildi. Sorun akıştır: Uluslararası fiyatların mevcut panoramasının önünde, bir sonraki soya fasulyesi kampanyası için% 33'lük retansiyonların geçerliliği çok ağır bir sırt çantasıdır ve somut bir üretim tehdidi vardır.
Ekonomistler arasında tarımsal teklifin düşük “fiyat esnekliği” konusunda oldukça genel bir fikir var. Düz terimlerle, Fikir şu ki, ne olursa olsun, üreticiler hala ekiyor. Ve bu nedenle yüksek bir vergi yükünün sürdürülmesi, para birimlerinin girişini etkilemeyecektir.
Gerçek bu inancı reddediyor. En somut örnek, makri deneyinin örneğidir. Başkanlığı üstlendiğinde, Aralık 2015'te soya fasulyesi, mısır ve buğday için mevcut seviyenin ihracat hakları vardı. Soya fasulyesinin 5 puanını azalttı ve mısır ve buğdayın elini kaldırdı. Sonuç: İki yıl içinde ikincisinin üretimi iki katına çıkarken, soya fasulyesi durgun kaldı.
Milei liderlere sektör için yaptığı her şeyi gösterdi. Bu doğru. Değişimin Sonu, uzun süredir iddia edilen bir önlemdir. Ayrıca, operasyonu karmaşıklaştıran ve daha pahalı hale getiren düzinelerce norm ve mekanizmanın deregülasyonu ve salınması. Ancak mevcut uluslararası fiyatlarda yer alan düşük karlılık karşısında ihracat haklarının ağırlığı belirleyicidir. Her şeyden önce, hem en yüksek işletme maliyetleri hem de daha düşük verimlere sahip olan limanlardan en uzak bölgeler için.
Hacı, stopajların üretim hacmini etkilemediği fikrine ek olarak, başka bir bitişik önyargı vardır: üreticiler gelir vergisinin ödenmesinden kaçınır. Bu mekanizma ile devlet güvenli bir şekilde toplanır. “Seni limanda bekliyorum”. İhracatçı, yükü serbest bırakan sevkiyat iznini almak için gümrük kutusundan geçmelidir.
Bir başka sık argüman, ihracat hakları sayesinde temel gıdaların fiyatındaki bir azalmanın elde edilmesidir. Fakat, Ekmek fiyatındaki buğday gibi temel bir ürün insidansı minimumdur. FADA Vakfı bunun%10'dan fazla olmadığını tahmin ediyor; Bir kilo tahıl 200 değerinde, kilo fırın daha ucuz 2000 maliyeti. Hilal veya bir pizza hamurunda buğday insidansından bahsetmiyorum.
Ama reddedilemeyecek Tüm kompleksin ödenen ihracat hakları ile üretilen korkunç mali gelir. 2 bin mısır ve buğdayın daha eklendiği 6 milyar dolardan fazla var. Mali dengenin her ne pahasına olursa olsun korumak için iyi olduğu bir hükümet için, Anahtar, daha fazla canillas kapatmak veya diğer taraftan telafi etmektir.
İkna olmalıydı Tespitlerin azaltılması /ortadan kaldırılması büyük bir ekim üretecektir, Bu, teknolojinin daha fazla kullanımına ek olarak, üretimde patlayıcı bir artışa neden olacaktır.